El carbayu lliterariu: "El final de la historia"

Milio Rodríguez Cueto ye un de los meyores narradores españoles del momentu. Suma a una perhábil capacidá organizativa del relatu, la más cucia visión de la realidá circundante d'ente los narradores españoles, con un magníficu xeitu pa captar modes, vestimentes, xiros orales, conductes, creencies, etc., de la sociedá actual, y, mui especialmente, de los adolescentes.

Too ello ta servío, además, con un enorme inxeniu y ironía zuniega, ente los que nun falten unes notes de tenrura ácida.

El so mundu de Perendi, además, ye un acertáu trasuntu de l'Asturies fondera, que nun ye pa él l'Asturies rural, sinón, más bien, esa mezclienda de ruralidá, urbanidá y arrecendor al peculiar mundu del carbón que constituyen Les Cuenques.

Pues bien, nesti volumen Rodríguez Cueto atropa los relatos asoleyaos ente los años 2007 y 2009 na Nueva España. Col títulu d'El final de la historia Rodríguez Cueto fai un doble guiñu: per un llau apunta al final de la so collaboración cola Nueva España y, per otru, al llibru de Fukuyama, The end of History and the last man.

El final de la historia ta editáu por VTP Editorial, tien 422 páxines, un preciu más qu'aceptable y afala la intelixencia y la sonrisa (a vegaes, yá dixéramos, la tenrura) en cada una les sos páxines.