El carbayu lliterariu: Poemes de Carlos X. Ardavín


Carlos X. Ardavín acaba de mandame un poemariu, Breviario de la melancolía, que tien los sos poemes tornaos al italianu (col nome de Breviario della malinconia) por Giovanni Di Petro, ocupando orixinal y torna, páxines enfrentaes.

Señalo que'l poemariu tien un altu valor y que ta escritu con una voz serena, contenía y precisa.

Pongo equí un de los poemes, nes sos dos versiones. Mañana, otru:

despierto y encuentro su blanco silencio.


la casa alberga todavía su olor,
sus intactas huellas adormecidas
la dulce memoria se ha detenido
en una fotografía sin fecha,
en unos gestos que se desdibujan
tras la luz cenicienta de esta tarde
miro el breve jardín que cultivaste:
solitarias sus rosas languidecen


mi sveglio e mi ritrovo col suo bianco silenzio.

la casa contiene ancora il suo odore, le
sue intatte orme addormentate
la dolce memoria s'é fermata
sopra una fotografía senza data,
in gesti che sbiadiscono
nella grigia luce di questa sera
guardo il piccolo giardino che coltivavi:
solitarie languiscono le sue rose

No hay comentarios: