TORNA
DE LA ODA 11 DEL LLIBRU I DE QUINTO HORACIO
A Leuconoe
Non xurgues nes estrelles nin nes cartes 
Por saber el final de mio o tuyu: 
Meyor será acostinar con ello 
Según cuadre: yá nos pinte iviernos 
Tres iviernos, yá sea’l percaberu 
Esti qu’agora
ruempe y esfilacha 
La cantábrica mar contra les peñes. 
Ten xuiciu, dexa posar la madre 
de la sidre, encierra’l vuelu llargu 
de los sueños nel curtiu aire del puñu: 
Mentantu que falamos, enemiga, 
cuerre hacia atrás la vida. Vive güei 
lo de güei: nun t’enfotes na esperanza 
qu’anuncia les sos gracies pa mañana.
El testu llatinu:
                                      Tu ne quaesieris (scire nefas) quem mihi, quem tibi
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris números. Vt melius quicquid erit pati!
Seu plouris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum, sapias, vina liques et spatio brevi
spem longam reseces. Dum loquitur, fugerit invida
aetas: carpe diem, quam mínimum crédula postero.
finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios
temptaris números. Vt melius quicquid erit pati!
Seu plouris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam,
quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare
Tyrrhenum, sapias, vina liques et spatio brevi
spem longam reseces. Dum loquitur, fugerit invida
aetas: carpe diem, quam mínimum crédula postero.

 
 
No hay comentarios:
Publicar un comentario