Nel refraneru asturianu, tan bayurosu, tan creativu na so espresividá.
Diz asina ún:
-¡Cuántos que muerren que nun tienen tos, yo, que la tengo, nun me lleva Dios!
Y l'otru, perconocíu:
Muerre Corri-Corri y queda Morri-Morri.
La estremancia nun ta solo na construcción dialogal del ún escontra l'otru, nin que, nel primeru, l'emisor sea en yo, y nel segundu en tercera persona.
La diferencia de perspectiva, diciendo lo mesmo, ye que nel segundu refrán constátase que la muerte nun aporta cuando se la espera o, si se prefier, que nun siempre son los que paecen destinaos a palmar los que muerren, sinón los que tán sanos.
El primeru ye otra cosa, la quexa del que quier morrer o ta yá ablayáu o aparráu pola enfermedá, pol dolor o la tristura y, ensin embargo, el tiempu de dise nun acaba de picar a la puerte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario