Camudamientu d'hora


Otra vegada vuelve dase-y vueltes al cambéu d'hora, retrasando una hora pa tol añu'l reló. Nun conozo persona que tea d'alcuerdu; a dalu al que non lu enllenu de murnia y señadá la idea de que nel mes de mayu sea de nueche a les nueve y non a les diez.

P'argumentar esi cambéu súmense cuestiones como la conciliación familiar, les hores que se trabaya nes empreses, el tiempu la xinta durante'l trabayu, los horarios la televisión, etc.

So toes eses cuestiones que son idnependientes de la "hora de la hora", que, en parte, pueden resolvese independientemente, y, en parte, daos los nuestros vezos, de ninguna manera.

Pero'l retrasu permanente d'una hora nel nuestru reló ye un propuesta que m'enllena de tristura y murnia, como a tolos que-yos lo entrugué y que, directamente nun soluciona dalu problema de los que diz que quier solucionar.

!YÁ TA BIEN D'ARBITRISMOS NESTI PAÍS D'ARBITRISTES!

Trescríbo-yos a continuación un retayu d'un artículu de Jorge Mira na Voz de Galicia del 03/11/13.
 
El restu pueden velu pente l'enllace que va a lo cabero:

Non toquen o fuso horario

Un grupo de presión conseguiu que se pense en serio cambia-lo fuso horario español. Débelles dar o mesmo sumir ao país nunha hora máis de noite mentres case toda a xente está aínda desperta.

Apenas se conta que, co cambio, no mes de decembro a zona mediterránea estaría entrando na noite ás catro da tarde (nós, antes das cinco). ¿Apetécelles? O grupo do señor Buqueras quere impoñernos a súa visión a golpe de decreto: apela habilmente a situacións anómalas do sistema laboral para ataca-la nosa relación co Sol, que ten moitas cousas fermosas. A solución non é o fuso: o explotado laboral non vai deixar de traballar 11 horas ao día por cambiar ao horario británico. ¿Que se nos moveu o fuso horario natural en 1942? Certo, pero a España de hoxe non é a de 1942: 70 anos despois o país ten outra vida. (Seguir)

No hay comentarios: